حافظه های داخلی سیستم های کامپیوتری جزو آن دسته از مواردی محسوب میشوند که میزان مصرف انرژی و تولید گرمای آن ها در درازمدت قابل بررسی است. به دلیل پیشرفت تکنولوژی و استفاده ار برنامه هایی که به فضای بیشتری نیاز دارند،کاربران همواره به استفاده از حافظه های بالاتر تمایل بیشتری داشته و همین موارد موجب بالا رفتن میزان مصرف انرژی می شود.
قبل از اینکه DDR4 به بازار عرضه شود، DDR3 سریعترین حافظه‌ی رم بود و با ولتاژ ۱٫۵ ولت کار می کرد. شرکت های تجاری برای اینکه مصرف این نوع رم را کاهش دهند نوعی جدیدی از DDR3 را به نام DDR3L معرفی کردند که با ولتاژ ۱٫۳۵ کار می کند. این نوع رم از نظر ظاهر تفاوتی با DDR3 ندارد و فقط از روی ماژول رم می توان به DDR3L بودن آن پی برد.
DDR3L ها که به طور دقیق‌تر DDR3 Low Voltage نامیده میشوند قادرند به جای ۱.۵ ولت از یک منبع ۱.۳۵ ولت استفاده نمایند.
می توان از رم DDR3L به جای DDR3 استفاده کرد چرا که رم DDR3L هم از ولتاژ ۱٫۵ و هم از ۱٫۳۵ می تواند استفاده کند ولی اگر ماردبوردی فقط برای DDR3L و ولتاژ ۱٫۳۵ طراحی شده باشد یعنی اسلت مادربورد ۱٫۳۵ ولتاژی باشد نمی توانید از DDR3 استفاده کنید. اگر روی برچسب رم نگاه کنید، رم DDR3 بصورت PC3 و رم DDR3L بصورت PC3L نوشته شده است.
